zondag 12 februari 2012

Brrr...

Droomzacht daar Belgen mannetjes!

Het is hier nu 23u00, bij jullie ondertussen al 3u00! En voor de gene die nog niet in hun bedje liggen feest se voor ons bij ginder! Wij doen dat hier ook voor jullie!

Gisteren hebben we ons voor de eerste keer in het Surinaamse nacht leven gestort, we zijn begonnen in het vat de toeristische trekpleister. Eline is hier volledig in de salsa gevlogen, ze was er direct mee weg. Aangezien mijn danspartner ene van Arizona was die er niet veel van  bakte heb ik toch eventjes gepast.  Ondertussen werd Hanne verleid door Rotni, die ons overtuigde om mee naar de Zazazoe te gaan. Een helse rit van noord naar zuid door Paramaribo bracht ons voor een gesloten deur. Maar zo rap geven we niet op. Dus werd het de touché! En wie denkt ze in Paramaribo niks van discotheken kennen heeft het redelijk mis. Als het op feesten aankomt zijn de Surinamers er altijd bij!

We waren toch blij om ons bedje te zien. En onze onderburen zijn zo begaan met ons dat ze speciaal opgebleven zijn tot we thuis waren. Dus mammies en pappies no stress er word op ons gelet.

De poging om zalig uit te slapen vandaag is ook lichtjes mislukt, door dat we nog steeds niet aan de temperaturen gewend zijn. Ook al was het vandaag op zen Surinaams koud, MAAR 25°. En af en toe volgens ons een zalig verfrissende regenbui, al valt dit meer te vergelijken met een stortbad!

We hebben ons zelf tegen 12 uur dan toch buiten gewaagd en zijn samen met Caro en Laura de Sunset dolfins trip gaan vast leggen, dus morgen zitten wij op een bootje naar dolfijnen te kijken! Aangezien Eline fan is van mijn broekskes zijn we door gegaan naar de Marritrette Mall een "shoppingcenter" zoals ze dat hier in Suriname durven noemen. Schoenen zijn overal te vinden, maar voor de rest zijn we toch meer fan van shoppingcenter zoals Wijnegem. De trip er naar toe zorgde ook voor hilarische momenten, aangezien de barman van t'Vat ons had wijs gemaakt dat het maar een 10 minuutjes stappen was. Niet dus! Maar goed gelovig als we zijn, zonder kaart bij de hand zijn we op pad getrokken. Tot Eline het schitterende idee kreeg om nog is de weg te vragen.
Deze me vrouw verklaarde ons voor gek! Het shoppingcenter was zeker nog een half uur wandelen. Nu kwam de spontaniteit van de Surinamers weer boven: spring maar bij in de auto.
Oké, hop daar zit je dan met zen 7 (Hanne, Caro, Laura, Eline, de Surinaamse chauffeur, nog een vrouw en ik) in 1 mini autootje! In België is dit ondenkbaar, maar hier kan dat allemaal!



En remember in Suriname is de nacht altijd jong!

Koude Surinaamse groetjes
Jesca en Eline

Geen opmerkingen:

Een reactie posten