Hellow goodbye

Hellow sunshine

Hoogst waarschijnlijk het laatste berichtje van deze 3 onvergetelijke maanden voor ons!

En of we er van genoten hebben, met volle teugen! Stage was een  leerrijke ervaring, met zen ups en downs, maar we zijn er als vroedvrouw en mens sterker uit gekomen. 

En we blijven hier goede daden verrichten, aangezien we bang hebben voor het  overgewicht van onze goed gevulde valies. Hebben we besloten toch een heel deel van onze kleren aan de mensen hier te geven. Dus terug in België is het weer shoppen geblazen om de kleerkast weer gevuld te krijgen. 

Na 3 maand hier gewoond te hebben, kunnen we nu met fierheid melden dat we ons visum sinds vandaag in handen hebben. En we zijn toegelaten tot 13 augustus hier te verblijven, alleen jammer dat onze tickets al geboekt zijn. Maar versta ons niet verkeerd we kijken er ook ongelofelijk hard naar uit jullie terug te zien.

En we willen jullie danken voor al de lieve berichtjes en updates die we in deze 3 maandjes van jullie gekregen hebben. We zijn ook zeer blij dat jullie ons allemaal gevolgd hebben op deze blog, hopelijk hebben jullie zo een beetje mee genoten van onze avonturen.

See you soon! Vrijdag staan we met onze beide voetjes terug op de koude Belgische bodem.

De laatste zonnige groetjes
Eline en Jesca

Taxi 40

Dag onweersmannetjes en vrouwtjes

Dagje 5 is ingegaan, of laat ons zeggen is al half.

Dus nog eventjes een verslagje van de laatste dagen. Bevalling 40 is in the pocket voor mij!
Onze tussenstand is dus 40-40 en dat zal zo blijven want onze stage zit er op. We gaan het toch wel een beetje missen, aangezien je hier als vroedvrouw echt naar waarde word geschat. We hebben hier dingen gedaan waar we in België nooit de kans voor gekregen zou hebben! Dus onze vroedkundige skills zijn hier extra ontwikkeld.

Voor de rest zijn we alle 2 een beetje tipsy geweest aangezien Eline een verkoudheid heeft overgekregen van Katleen en Charlotte. En oh zo lief als ze is heeft ze die nu ook aan bij door gegeven. Dus ja wel een beetje een raar gevoel hier te zitten hoesten bij een zwoele 33°,maar alles heeft zijn charmes zeker. Toch houden we ons hartje al vast voor de koude shock die ons vrijdag nog te wachten staat.

En wat doe je als je voor de laatste daagjes nog van een stralende zon kan genieten? Juist ja een kleurtje pakken. Maar aangezien de seizoenen hier een beetje in de war aan het geraken zijn, opwarming van de aarde zeker. Moeten we af en toe ook een regenbui verwerken, dus we zijn al voorbereid voor als we terug komen!

We zijn gisteren naar het onafhankelijkheidsplein geweest, daar gaf president Desi Bouterse een toespraak. Maar niet dat dit voor ons zo interessant was, de artiesten die er na kwamen konden ons meer bekoren.

Om dan een taxi naar huis te nemen, waar ook nog een hilarische verhaaltje aan vast hangt. Eline had vol overtuiging een taxi busje gebeld. Maar dan was het toch een beetje twijfel hoe dat hij er weer uitzag. Tot Eline terug telefoon krijgt en ik haar hoor zeggen ah maar wacht ik zie je, dus vol overtuiging stappen wij op een busje af, doen het open en gaan we er met in 2 zitten. Tot dat diene man zich verbaast omdraait en en ons duidelijk probeert te maken dat hij blijkbaar helemaal geen taxi was,niet dat we het dus direct door hadden. Maar het was blijkbaar een dood gewone Surinamer die geparkeerd stond. Kreeg diene man eventjes de shock van zijn leven, ineens uit het niets 2 blanke vrouwen in zijn bus. Woepsie. Maar dat hebben we dan ook weer mee gemaakt. Maar gene stress we zijn thuis geraakt en dit met de juiste taxi.

Om dan ons laatste feestje te bouwen in de Zsa zsa zsu en daarmee het nachtleven van Suriname na 3 maanden vaarwel te zeggen.

Een van de laatste zonnige groetjes
Eline en Jesca

Aftellen

Dag Belgenmannetjes en vrouwtjes

Met spijt in ons hart moeten we melden dat onze laatste 10 daagjes in gegaan zijn. Terug naar huis gaan komt akelig dichterbij. Zaterdag hebben we afscheid genomen van ons Hanne en Naomi. En over morgen mogen we Caro en Laura uitwuiven. Dus dan zijn we nog met 2.

Maar eventjes een update van de afgelopen week. We hebben veel stage gelopen en het waren drukke diensten. Laat het ons zo stellen, er was zeer veel te doen maar alles behalve bevallingen. Maar ondertussen staan onze tellers wel op 40 en 39 voor Eline en mezelf.

We hadden het geniale idee gekregen om na onze late shift roti te gaan afhalen. Een overheerlijk Hindoestaans gerecht, een pannenkoek achtig iets gevuld met kip en patatjes in een pikant groen sausje. Of vergelijk het met een dürüm van bij ons. We zijn echt fan van dit gerechtje maar oh wat hebben we het ons de dag er na beklaagt, dus vanaf nu passen we effe voor een roti.

Zaterdag hebben we Hanne uit gewuifd dus wat doe je dan vrijdag? Natuurlijk nog een laatste party.
En als we Hanne in de taxi hadden geholpen met al haar spullen. Hebben we zelf ook maar een taxike genomen maar niet richting luchthaven. We zijn richting reggaefestival getrokken. En of het de moeite was! Rita Marley en Beenie Man op de affiche, het kon niet anders dan goed zijn! En dat was het ook!
Om ons dan zondag in de late namiddag naar een street party te wagen, een zalige sfeer!

En nu hebben we er ondertussen nog enkele nachtjes opzitten, maar de baby's hadden er niet veel zin in.
Gisteren hebben we dan maar besloten om ons een beetje in de oranje sfeer mee te laten gaan, en Koninginnedag mee te vieren. Als kleine Belgen tussen alle Nederlanders, ja het had wel iets. Al hebben we nu wel genoeg oranje gezien voor een heel jaar.

En op 1 mei dag van de arbeid, word er bij ons ook gewerkt. Dus fingers crossed voor veel baby's vannacht!

Zonnige Surinaamse groetjes!
Eline en Jesca

Nummer 40!

Hellow sunshine!

Eline heeft haar 40ste bevalling binnen op de laatste nacht was het bingo! Dus feestje! Ik moet er nog 2 doen maar met nog een paar stage dagen te gaan komt dat dik oké. Dus we stressen nog niet.

Maandag was een beetje een off-dagje aangezien lang slapen onmogelijk is in deze stikkende hitte. Dinsdag zijn we weer groentjes en fruit gaan kopen op de centrale markt, jaja we eten hier gezond. Om daarna een plonske te gaan placeren int zwembad maar een klein draske, heeft er een stokske voor gestoken. Dus dan maar een drankje in Zus&zo.

Om dan woensdag toch eindelijk in het zwembad te geraken! Zo een verfrissend plonsje doet deugd bij non-stop 34°. En s'avond een klein feestje gebouwd in touché aangezien het Hanne haar laatste keer ging zijn op woensdag.

Maar we de hele week naar uitgekeken hebben was het weekend. Een tripje naar Palulu kreek. Samen met Charlotte, Katleen, Nina en Fien ook Belgische vroedvrouwen van op onze stage. Dus hop met 6 vrouwen de jungle in. Al hadden we een luilekker weekendje in gedachten een beetje zonnen aan de kreek. Waar van het water een oranje bruin kleurtje heeft door de kruiden, heeft men ons wijsgemaakt.

Aan het luilekker leventje kwam een einde toen we voor gesteld kregen om een jungle tochtje te doen. We waren volledig enthousiast, dus in bikini en op slipperkes het oerwoud in. Ja het was een hilarisch zicht. Wij zijn vertrokken aan het bordje waar opstond route nooit meer gezien. Het beloofde niet veel goeds. Na 5 minuutjes gewandeld te hebben kwamen we slang nummer 1 al tegen. Meneer de tapijtslang van een een goede 1m50, het was nog maar een kleintje.
Met een veilig gevoel hebben we ons tochtje maar verder gezet, overal onder kruipen, over springen, door wringen,... Onze benen zien er zeer lief uit, dus weer een paar souvenirtjes er bij. Om dan in het midden van de jungle door water te moeten dat hoger stond dan verwacht en na 2 stappen onze slippers kwijt te spelen. Dus dan maar op blote voeten verder.  En al slingerend aan een liaan het diepste deel te overbruggen, of toch een poging tot. Ik ben niet echt droog over geraakt, Eline wel om tegen een boom te eindigen!

Na  deze tocht overleefd te hebben. Hadden we wel een pizza verdient, jaja jullie horen het goed in het midden van de jungle overheerlijke zelfgemaakte pizza in een authentieke steenoven gebakken. Ons buikjes goed gevuld hebben we ons bij het kampvuur gezet. Om dan de uurtjes af te tellen naar Katleen hare B-day! En dan een klein feestje te bouwen int midden van de jungle met 6 meisjes. Het heeft iets uniek. Dan maar is ons hangmatje in kruipen, maar toch niet zo geweldig geknord aangezien dat er nog al veel insecten rondkruipen, en jammer genoeg niet alleen insecten.

En s' morgens een beetje stijf uit de hangmat gekomen om direct een verkwikkend duikje te nemen in de kreek over wakker worden gesproken. Maar aan alle mooie liedjes komt een eind na nog een beetje gechilld te hebben vertrokken we moe maar voldaan en met pijnlijke buikspieren (van het lachen natuurlijk) richting ons huisje.

Dikke bosi!
Eline en Jesca

Gemelli

Dag onweermannetjes en vrouwtjes.

We hebben vernomen dat het weer in België weer al maar eens de wensen over laat! Ja dan moeten we weer maar eens bevestigen dat hier de stralende zon non-stop schijnt!

Maar we moeten beginnen met een beetje droevig nieuws te melden! We hebben de kaap van nog  een maandje te gaan overschreden, dus ons daagjes zijn hier geteld. Maar we gaan het zo weinig mogelijk aan ons hartje laten komen, van de 26 dagen die we nog hebben gaan we non-stop genieten!

Woensdag is hier de 4 daagse wandeltocht van start gegaan, en hoe kunnen we dat het beste beschrijven. Euhm... Braziliaans carnaval, jammer genoeg hebben we er niet veel van gezien want we hadden 2 middag diensten en 2 nachten. Maar we hebben toch een beetje meegedaan aangezien we heel de mensen massa moesten doorrijden met ons fietske, Hop naar nacht 1.

En wat was dit een productief nachtje! De eerst volgende bevalling was voor Eline, en zo gezegd zo gedaan. Ik was volledig ready om het kindje te verzorgen tot er een andere vrouw binnen kwam.
En tot grote verrassing was het een gemelli (zoals ze hier tweeling noemen). Spannend!
Eline zette om 04:07 een jongetje op de wereld, ik om 04:12 meisje nummer 1 en om 04:15 meisje nummer 2.  Dus nu hebben we nog ieder 2 bevallingen te gaan!

Vannacht was er 1tje binnen maar ze is niet bevallen dus we hopen op beter vandaag want de 40 komt dichter bij! Feestje!

Zonnige groetjes
Jesca en Eline

Blub blub blub

Dag dames en heren!

Het is al weer eventjes geleden dat we nog iets van ons laten horen hebben. Maar nene hoor in tussentijd hebben we niet stilgezeten. Eline haar broertje, de mama en de papa hebben we Paramaribo geshowd. En Stijn is natuurlijk volledig mee in het nacht leven gedoken. En kwam tot de conclusie... In Suriname kunnen ze echt feesten! Zoals we al meermaals gezegd hebben.
En gefeest hebben we de papa was ook nog jarig dus weer hieper de piep hoera op 6 april.

7 april zijn ze terug naar huis vertrokken, en dan hebben we ook maar onze valiezen gepakt om naar boven Suriname te gaan. Ietsje specifieker Danta Bai, een dorpje langs de Suriname rivier met sulas (of in zen Nederlands ook wel stroomversnellingen genoemd). En het zonnetje was ons goed gezind dus zijn we eerst een badje gaan nemen in de sula, en hebben ons lekker laten masseren door het water. Uiteindelijk kregen we het voorstel om te gaan raften. En wat dachten we! Das dik oké, wij doen mee! Raften int midden van het amazone woud! Jaja mannekes het is een aanrader!

's Avonds een barbecueke en jaja ons buikjes waren weer gevuld. Klaar om een nachtje in de hangmat te gemoed te gaan. En we hebben geknord als Surinaamse varkentjes! Om dan s'morgens te ontwaken met een gelukkig ondertussen al dood getrapte tarantula onder ons! Ja het was toch wel eventjes verschieten op onze nuchtere maag.

Die nuchtere maag hebben we dan toch maar eventjes gevuld. En dan klaar om in het bootje te springen voor een dorps wandeling in een traditioneel marron dorpje, het was een beetje Afrika waar we in rond liepen zoals ons Eline het zo mooi zegt. Maar zeker en vast mooi om te zien, de mensen kunnen hier met zeer weinig middelen heel veel. We hebben onze wandeling verder vervolgd en zijn het amazone woud door getrokken naar een ander dorpje, ondertussen hebben we wel van elke Surinaamse vrucht geproefd. En ja ze waren wel niet allemaal even lekker, maar we moeten bekennen dat we nog nooit zoveel verschillende kleurrijke fruitsoorten op 1 dag gegeten hebben.

Back to Danta bai onze thuis basis voor 2 daagjes. Nog lekker eventjes gechilled in  de hangmat en een verfrissend voetbadje genomen in de Suriname rivier. Tot onze gids op het geweldige idee kwam om te gaan vissen op het eilandje tegen over Danta Bai, maar 1 mini sulatje oversteken. Oké we vonden het een goed idee. Dus ik werd als eerste met Elman en 1 stuurman in een kano gestoken. Klaar om geweldige foto's te maken van onze visvangst fototoestel in de aanslag, en om altijd bereikbaar te blijven mijn mobieltje ook bij de hand. Ook al ben ik niet zo fan van bootjes ik wou en zou vissen dus hop daar gingen we. Of beter daar zonken we. Het bootje begon te wiggelen, en ik dacht al onee. Om dan ineens water aan mijn voeten te zien dat wel net iets te snel steeg naar mijn goesting. Om te eindigen al hangend op een omgekeerde kano, die ik moest loslaten in water met een zotte stroming waarin zwemmen voor mij onmogelijk leek. Gelukkig was Elman er nog en een takje dat ik na de min of meer zotte poging om te zwemmen vast kreeg. En zo toch nog boven water ben geraakt. En als enigste van ons groepje kan ik met fierheid wel zeggen dat ik op het eilandje geraakt ben. Wat ook het enigste positieve is. Maar mijn mobieltje en fototoestel hebben hun geest gegeven dus er zullen ook geen foto's volgen van dit zalig tripje. Want no stress we hebben ons ontzettend goed geamuseerd! Alleen was het laatste een beetje een shockende ervaring. Maar ja die zijn we dan ook weer rijker. Maar ons Elineke heeft me natuurlijk weer geweldig opgevangen. Hadden jullie iets anders gedacht?
 En gelukkig voor mij verkopen ze hier in Suriname ook mobieltjes dus dat is sinds vandaag ook weer gefikst.

En om Pasen helemaal in feeststemming af te sluiten zijn we gistere avond na onze late dienst naar het onafhankelijkheidsplein  geweest! Want ook Paasmaandag is een reden om te feesten hier in Suriname! Dus waren er optredens. Eline en ik kregen abrupt een Werchter gevoel! Zalige sfeer, goeie muziek, ne zwoele zomer avond, iedereen in de feeststemming, overal drank en eetstandjes, .... Jullie kunnen het al raden we waren weer verkocht!

Zonnig, en een beetje verzopen groetjes
Jesca en Eline

Hellow sunshine!

Dag Belgenmannetjes en vrouwtjes

We hebben uit goede bron vernomen dat het weer ginder terug echt Belgische  is geworden. En hier is het nog steeds echt Surinaamse! Lekker warm en af en toe toch weer en verfrissend douchke!

Vrijdag hebben Eline en ik een navelstreng uitzakking mee gemaakt! Alles moest snel snel gaan. En jaja het gaat hier ook effectief snel! Maar alles blijft met de glimlach! Tot Eline een bed moest gaan halen op de afdeling. En zelfs niemand haar wou helpen, ook al was er een kindje aan het sterven. Echt frustrerend.
Uiteindelijk is de vrouw op OK geraakt. En Eline en ik zijn de baby gaan opvangen. Maar hopen dat het een goed kindje was, maar toch voor alle zekerheid de zuurstof gecheckt. En gelukkig was deze wel gevuld. Het kindje kwam er relatief goed uit. Maar is toch eventjes beademd. Het was stresserend maar het kindje heeft het gehaald en dat is waar we het uiteindelijk voor doen.

Eline heeft nog maar 4 bevallingen te gaan en de 40ste is binnen, ik heb er nog 6 te gaan dus dat moet lukken.

Gisteren was het eindelijk zover! Eline haar mamsie, papsie en broertje kwamen aan. Dus om half 3 richting luchthaven met de taxi. En eindelijk hebben we de hele rit ook is in het licht gezien want toen we zelf aankwamen was het al pikkedonker. Aangekomen in de aankomst hal, was het op zen Surinaams nog eventjes wachten, meer dan een uurtje. Al wisten we zelf uit ondervinding wel waar aan het lag, de immigratiedienst. Het was een zeer blij weerzien! En iedereen was onder de indruk van hoe het er hier uitziet. Raar, maar waar want wij zien dat allemaal al lang niet meer, dat ze hier langs links rijden? Dat is voor ons de normaalste zaak van de wereld geworden ondertussen, .....

's Avonds hebben we Stijn dan ook het Surinaamse nachtleven laten kennen. Want in Suriname zijn zonder echt te feesten! No way hoor!

1 april, maar gelukkig zijn we vandaag nog gespaard gebleven van aprilvisjes! Wel hebben we overheerlijke taart gegeten! Want de mamsie van Eline is vandaag jarig! Hieper de piep!

Vandaag regenachtige maar wel warme groetjes
Jesca en Eline